ÇARPILMA

Bazı telefon numaralarından aradıkları zaman sakın 'EVET' demeyin. Aslında hiçbir aramada o kelimeyi kullanmayın. Bu telefon numaraları resmi kurum numaraları da olabilir. Nasıl olmuşsa bu numaraları ele geçirmişler, insanlara bu numaralardan ulaşıyorlar ve dolandırıcıdırlar.

Sonra her şeyinizi elinizden alırlar çok pişman olursunuz.

Aslında herhangi bir numarayı kendiniz aramadığınız sürece, arayan kişi her zaman şüpheli durumdadır ve şüpheli gözüyle bakmak gerekir. Çünkü aradığı numarayı istediği gibi gösteren siteler ve uygulamalar mevcut.

Dolandırıcılık, aslında son derece basit bir biçimde gerçekleştiriliyor. Bir gün telefonunuz çalıyor, arayan genelde yerel bir numara olduğu için şüphe çekmiyor. Sizde normal olarak telefonu açıyorsunuz ve karşı taraf size kendisini gayet normal bir şekilde takdim edip, uydurma bir isim kullanıyor şirketten aradığını söylüyor. Ardından "Beni duyabiliyor musunuz?” diye soruyor. Yanı size 'EVET' dedirtmek istiyor ya! Siz de doğal olarak “EVET” diyorsunuz. İşte o an tuzağa çoktan düşmüş oluyorsunuz. Çünkü sizin ağzınızdan çıkan 'EVET' kelimesi kaydediliyor. Bu söz ile sözlü bir anlaşmaya ONAY vermiş, ödeme yapmayı kabul etmiş oluyorsunuz. İkinci bir husus sizin sesinizle aynı şekilde bu ses yapay zekaya aktarılıyor ve artık her zaman sizin isteğiniz dışında kullanılmağa hazır hale geliyor.

Bu tarz telefon dolandırıcılığı vakalarının çok hızlı arttığına dikkat çeken uzmanların aktardığına göre, telefonda “EVET” dedikten sonra dolandırıcılar sizi, aslında satın almadığınız bir ürün ya da hizmetin ödemesini yapmaya zorluyorlar. Siz bu talebe karşı çıkarsanız, telefonda “evet” dediğiniz için hukuki işlem başlatmakla tehdit ediyorlar.

Dolandırıcılar bazen, kredi kartını çaldıkları kişinin sesini kaydetme yöntemine de başvurabiliyorlar, böylece kartı rahatça kullanıyorlar. Karşı taraftan “Beni duyabiliyor musunuz?” cümlesini duyar duymaz, tek kelime etmeden veya aksi cevap vererek telefonu KAPATMALARI ya da tanımadıkları numaraların çağrılarına yanıt vermemeleri yönünde hareket etmelidirler.

İŞTE EN BÜYÜK İHANETLERDEN BİRİ

SOFYA 1914
Bulgar Kralı’nın ülkesindeki yabancı devlet temsilcilerine verdiği resepsiyonlardan birinde geçen vakitle beraber sohbetler de hayli ilerlemişti.

Üniformasının içinde çakı gibi duran sarı saçlı mavi gözlü Türk Subayının yanına bir adam yaklaştı;

-Merhaba ! Siz herkesin övgüyle bahsettiği Osmanlı Devletinin, Sofya Ateşemiliteri, Yarbay Mustafa Kemal Bey olmalısınız..

-Merhaba ! Siz de Türkçe konuştuğunuza göreee..

-Evet ben de sizin gibi Türküm. Kendimi tanıtmama izin verin. Bendeniz Varna Milletvekili Şakir Zümre. Bulgaristan Parlamentosundaki, 17 Türk vekilden biriyim..

-Müşerref oldum Şakir Bey. Ben de Yarbayım, çok zamandır sizinle tanışmak istiyordum.
                                     **********
Uzun yıllar sürecek bir dostluğun temelleri atılmıştı o gece..

Yarbay Mustafa Kemal Bey’in Sofya’dan ayrıldığı, 1915 Ocak ayına kadar birbirlerine yaren olmuşlardı.
                                   **********
SOFYA-1920

-Şakir Bey telgrafınız var.

-Kimden!

-Türkiye’den…

-Teşekkürler!

“Kıymetli dostum Şakir Zümre, Türk Milli Mücadelesinin başarıya ulaşması için vatan bugün sizden hizmet bekler.. Size ilettiğimiz listedeki silahları temin ederek anavatana göndermenizi rica ederiz. Büyük Millet Meclisi Reisi Mustafa Kemal”
                                  ***********

Emir telakki etti, Şakir Zümre bu telgrafı. Hemen bağlantılarını kullanarak istenilen silah ve mühimmatı temin ederek Ankara’ya gönderdi..

Birkaç ay sonra gelen postacı,

Ankara’dan yeni bir isteğin geldiğinin habercisi olmalıydı. Heyecanla açtı telgrafı, yanılmamıştı;

“Kıymetli kardeşim Şakir Zümre, Vatanın kurtuluşu için bizlere verdiğiniz destek için müteşekkiriz.

Anadolu’nun zor şartlarında kendi silah ve mühimmatımızı üretmeye çalışıyoruz. Bunun için daha fazla yetişmiş insan gücüne ihtiyacımız var. Sizden Bulgaristan’da silah üretimi konusunda tecrübeli insanları bularak Ankara’ya göndermenizi rica ediyoruz. Büyük Millet Meclisi Reisi Mustafa Kemal.

                                                  *******
Dumanlar saça saça Ankara Garına giren kara treni bekleyen, Türk Subayı heyecanla karşıladı konuklarını;

-Hoş geldiniz Beyler, sizler Şakir Zümre Bey’in göndermiş olduğu teknik elemanlar olmalısınız..

-Hoşbulduk,

Evet.. Buyurun o vakit, Mustafa Kemal Paşa Hazretleri sizleri bekliyor..
                                        *********
ARALIK 1923 – SOFYA

-Şakir Bey telgraf..

-Verin teşekkür ederim..

“Sayın Şakir Zümre, Türk Milli Mücadelesine vermiş olduğunuz kıymetli desteklerinizden ötürü,
Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından, “İstiklal Madalyası” ile ödüllendirilmiş bulunmaktasınız. Madalyanızın takdimi için en kısa zamanda Ankara’da olmanız rica olunur.”
                                                *********
OCAK 1924 – ANKARA

-Büyük Türk Milletinin Başbuğ’u, Gazi Mustafa Kemal Paşa Hazretleri, Sizi saygıyla selamlıyorum..

Hoş geldiniz kıymetli dostum, Buyurun lütfen oturun!

-Paşa Hazretleri çok büyük bir iş başardınız.

-Asıl savaş iktisadi savaştır kıymetli dostum, ve bu konuda da vatan sizden hizmet bekliyor..

-Emrinizdeyim Paşam..
                                                                     ******
Şakir Zümre, 1925 yılında, İstanbul’da Haliç kenarında, 'Türk Sanayii Harbiye ve Madeniye' Fabrikasını açarak, Türk Kara, Türk Hava ve Türk Deniz Kuvvetlerinin, ihtiyacı olan silah ile mühimmatları üretmeye başladı. 300-500-1000 kg lık bombalar yaparak, Türk savaş uçaklarının hizmetine sundu.

İmal ettiği sualtı ve denizaltı bombaları, Deniz Kuvvetlerimize can suyu oldu. Türk Ordusu için Mayınlar, işaret fişekleri, el bombaları üretti fabrikasında.

Onun ürünlerinin tahrip gücü, dünyadaki muadillerinden daha fazla olduğu için, yabancı devletlere, silah ihraç etmeye başladı.

                                                      ******
Atatürk’ün dostu, Atatürk’ün kurduğu, Türkiye Cumhuriyeti Devleti'ne hizmete devam ediyordu..

Milli Bayramlarda, Şakir Zümrenin ürettiği silahlar, onurla geçiş yapıyorlardı Vatan Caddesinden. Yüzde-yüz yerli sermayeyle kurulan, Türk girişimcisi, Mühendisi ve işçisinin gurur kaynağıydı bu silahlar.
                                                    *********
Mustafa Kemal, vefat etmişti lakin Amerika’yla yapılan anlaşmalar gereği, 1940'ların sonunda, Marshall Yardımları yurda gelmeye başlayınca, Türk Milli Savunma Sanayinin, gözbebeği bu şirketimiz sallanmaya başladı.

Amerika elindeki eski püskü silahları, 'YARDIM' adı altında, Türkiye’ye hibe etmekte ve Milli Silah üretilmesini engellemeğe çalışmaktaydı.

Türk Milli Savunma Sistemi çökmek üzereyken çalmadık kapı, gitmedik yetkili bırakmadı Şakir Zümre. Devlet ondan silah ve mühimmat almadığı gibi başka ülkelere de sattırmadığı için çalışanlarına maaş ödeyemez duruma geldi.

Çaresiz kalınca, 'kapıya kilit vurmaktan iyidir' diye, düşünerek uçak, silah ve bomba fabrikasını, soba fabrikasına çevirmek zorunda kaldı. Bir zamanın ünlü Türk Savunma Sanayi Fabrikası, bir süre de soba fabrikası olarak sanayiye katkıda bulunmak için çaba sarf etti.

Bir Milli Bayramda, Devlet Erkanı Vatan Caddesinde resmi geçidi izlerken, kırgınlığını onlara anlatmak için, alana gelen soba yüklü ve üzerinde; “ŞAKİR ZÜMRE” yazan kamyon tokat gibi indi suratlarına.        

Türk Milli Savunma Sanayinin, anlı şanlı Şakir Zümre'sini sobacı yaptınız mesajıydı bu.
                                                        **********
1966'da vefat eder Şakir Zümre. Ölümünün ardından, dört yıl daha dayanır silah fabrikasından dönme soba fabrikası ve 1970 yılında kapısına kilit vurulur.

                                                        **********
İşte bu, Atatürk’ün emriyle Türkiye’ye gelip, Savunma Sanayisini kuran, silah ve mühimmatta dışa bağımlılıktan Türkiye'yi kurtarmak isteyen, İstiklal Madalyalı, büyük bir vatanperver Türk evladının gerçek bir hikayesidir. Ve ne yazık ki, hedefine ulaşamamış, bitmemiş, bitememiş, bitirtmemişler.

Ve aynen diğer müteşebbisler de;

 

Vecihi Hürkuş,

Nuri Killigil,

Nuri Demirağ,

Devrim Otomobilleri,

 

Karakurt ve

Bozkurt Lokomotiflerinde, olduğu gibi.   ALINTIDIR.

BİR OLAY BİR DAVA

Bir hikaye

Bir kamyonun Çarpmasıyla yaralanmış olan çiftçi Mehmet amca kazadan sorumlu tuttuğu kamyon sahibine dava açar. Mahkeme salonunda davalı avukatı ile müşteki Mehmet Amca karşı karşıya kalırlar. 

Avukat Çiftçi Mehmet Amcaya sorar :

- Ama siz kazadan sonra gelen polis memuruna "ben çok iyiyim, hiçbir rahatsızlığım yok." demediniz mi?

- Anlatayım ağam; Ben bizim eşeği gasabada satışa götürmek üzere gamyonetime bindirmiştim ki...

- Bırakın ayrıntıları Memet Bey, siz sadece soruma yanıt verin: Siz, kazadan hemen sonra gelen Polis memuruna "ben çok iyiyim" dediniz mi, demediniz mi?

- İşte anlatıyom ya Avukat bey; eşeği gamyonete yüklemiş, yola çıkmıştım ki...

Avukat tekrar adamın sözünü kesti ve Hakime dönerek:

- Sayın hakim, size olayın tam olarak nasıl gerçekleştiğini davacının kendi ifadesi ile almaya çalışıyorum ama, soruma yanıt vermiyor. Bu bey, kazadan hemen sonra olay yerine ulaşan polis memuruna ifadesinde "çok iyi" olduğunu, "hiç bir şikayeti olmadığını" söylemiş. Kayıtlara öyle geçmiş. Şimdi, aradan kaç hafta sonra müvekkilime dava açıyor. Ben bu davada, bu şahsın mahkemeyi yanıltmaya çalıştığına inanıyorum. Lütfen, sadece soruya yanıt vermesini söyler misiniz? 

Hakim çiftçinin hikayesiyle ilgilenir gibiydi:

- Eşek hakkında söyleyeceklerini merak ettim aslında; bırakalım da anlatsın.

Mehmet amca Hakime teşekkür ederek devam etti:

- İşte dediğim gibi, sayın Hakimim, tam eşeğimi gamyonetime bindirmiş şehre doğru gidiyordum ki, bu gucuman bi kamyon, 'DUR' tabelasına aldırmadan üzerime sürdü ve bize çarptı. Ben yolun bi yanına atıldım, garagaçan bi yana. Nasıl kötüyüm, nasıl kötü, anlatamam Hakim Bey. Gıpırdanamıyom sancıdan. Öte yanda Garagaçan bir anırıyo, bir anırıyo kine, ortalık inliyo. Derkene bi pulis memuru geliveedi. Garagaçanın sesini duymasile önce ona dooru getti. Eğildi, bahtı, tabancasına davrandı. Alnının göbeenden Garagaçanımı urmasın mı? Soonacııma, yolun garşı tarafına geçti, tabanca elinde bana dooru geldi, dedikine:

"Eşeğin hali berbattı, vurmak zorunda galdım, sen nassın?" dedi pulis bana.

Beni de vuracağını sandım, hayatta kalmak için 'İYİYİM' dedim Hakim Bey!