Solmuş ta dökülmüş, ormanın gülleri yerlerde,
Vakti zamanı gelince, kalmaz hiç biri dallarda,
Gün gelir bulamazsın, yok olur gider onlarda,
Bir çoğu çürümeği bekler, düştükleri yollarda.
Çoğu geçti bu yoldan, ben de geçtim zamanla,
O eski hevesle bilmem, kısmet olur mu daha?
Belki mazide kaldı, belki de artık hayal bana,
Kim bilir, nasip midir, gelip geçmek bir daha?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder