“Her kula helâl, Müslüman Türk'e haram!”
Bursa başkent, tabii Osmanlı karışmış, 'bu nasıl fitnedir' diye, gitmişler kadıya şikâyet etmişler. Adam yakalanıp yaka paça huzura getirilmiş.
Kadi;
“Ahalisi Müslüman olan bu koca devlette sen kalk, hayrattır, sebildir diye bir çeşme yap ama suyunu, kendi memleketinde Müslüman Türk'e yasakla! Olacak iş midir, nedir sebebi, aklını mı yitirdin?” diye sormuş adama.
Adam:
“Müsaade buyurun, sebebi vardır, ispatlarım kadı hazretleri.” diye cevaplayınca kadı kızmış:
“Ne sebebi, ne ispatı? Sen fitne çıkardın, Müslüman ahalinin huzurunu kaçırdın, katlin vaciptir!” demiş.
Demiş ama bir yandan da sebebini merak etmiş, delili sormuş:
“Nedir gerekçen? Peki ispat et!” demiş.
Adam:
“Bir tek Padişah’a söylerim” diye cevap verince, ortalık yine karışmış.
Söz Padişah’a kadar gitmiş. Padişah ta sinirlenmiş, kadı ile adamı huzura çağırtmış. O da merak edermiş adamın cevabını:
“De bakalım ne diyeceksen. Bu nasıl iştir ki, hem çeşmeyi yaparsın, hem de her kula helâl, Türklere haram yazarsın?”
Adam, başı önünde başlamış konuşmağa;
“Delilim vardır, lâkin ispat etmemiz gerekir Sultanım.” demiş.
Padişah;
“Ya ispat edemezsen?”
Adam;
“O zaman boynum, hükme kıldan incedir Sultanım!” demiş.
Padişah;
“Eeee!”
Adam;
“Sultanım, herhangi bir Yahudi'yi rasgele izahsız yaka paça tutuklayın, bir hafta zindanda yatsın. Bakın neler olacak.”
Dediği yapılmış. Yahudi'yi getirip zindana atmışlar. Bütün azınlıklar bir olmuş;
“Ne oluyor, bu ne zulüm? Bizim adamımıza biz kefiliz, ne gerekirse söyleyin yapalım, o masumdur, gerekirse kefalet ödeyelim. Onu derhal serbest bırakın.” Demişler.
Çevre ülkelerden bile elçiler gelmiş, elçiler mektup üstüne mektup getirmiş.
Bir hafta dolunca, adam:
“Sultanım, olanları kayıt edip, artık Yahudi yi bırakmak zamanıdır” demiş. Yahudi bırakılmış, azınlıklar mutlu olmuş, bu sefer Sultan’a teşekkürler, hediyeler.
“Eeee!”
Adam;
“Sultanım, herhangi bir Yahudi'yi rasgele izahsız yaka paça tutuklayın, bir hafta zindanda yatsın. Bakın neler olacak.”
Dediği yapılmış. Yahudi'yi getirip zindana atmışlar. Bütün azınlıklar bir olmuş;
“Ne oluyor, bu ne zulüm? Bizim adamımıza biz kefiliz, ne gerekirse söyleyin yapalım, o masumdur, gerekirse kefalet ödeyelim. Onu derhal serbest bırakın.” Demişler.
Çevre ülkelerden bile elçiler gelmiş, elçiler mektup üstüne mektup getirmiş.
Bir hafta dolunca, adam:
“Sultanım, olanları kayıt edip, artık Yahudi yi bırakmak zamanıdır” demiş. Yahudi bırakılmış, azınlıklar mutlu olmuş, bu sefer Sultan’a teşekkürler, hediyeler.
Adam;
“Aynı işi Türkiye de yaşayan herhangi bir Avrupa lı için yaptırınız Sultanım” demiş.
Aynı şekilde bir Avrupa lı derdest edilip yaka paça alınmış, aynı tepkiler artarak devam etmiş. Haftası dolunca da serbest bırakılmış.
“Aynı işi Türkiye de yaşayan herhangi bir Avrupa lı için yaptırınız Sultanım” demiş.
Aynı şekilde bir Avrupa lı derdest edilip yaka paça alınmış, aynı tepkiler artarak devam etmiş. Haftası dolunca da serbest bırakılmış.
Aynı şeyler Araplar ve Ermeniler için yapılmış, durum aynı, Bursa ve Osmanlı yerinden oynamış. "Hepimiz Ermeni'yiz, hepimiz Arap'ız." misali.
Padişah:
“Bitti mi?” demiş adama.
“Sultanım son bir iş kaldı, sonra hüküm zamanıdır izninizle” demiş.
“Nedir son iş?” diye sormuş Sultan!
“Efendim, Bursa da bulunan tanınmış bir Müslüman Türk'ü aldırıp zindana attırınız!” Adamın dediğini yapmışlar, günahsız bir Türk'ü yaka paça götürmüş atmışlar zindana.
Bir Allah’ın kulu çıkıp da, “Ne oluyor, siz ne yapıyorsunuz? Hiç olmazsa bir soruşturun. Nedir bu adamın suçu?” gibi tek bir kelâm eden olmamış. Türk'ün peşinden giden, arayan soran da olmamış. Bir hafta sonra da halk, o tutuklanan Türk için başlamış dedikodu etmeğe;
“Biz de onu adam bilmiştik!”
“Kim bilir ne suç işledi de tevkif edildi?”
“Vah vah! Bir de beş vakit namaz kılıyordu.”
Padişah, kadı ve adam olup bitenleri izlemiş. Sonunda Padişah çeşmeyi yaptırana:
“Eee, sen de bunun için mi Türklere haram ettin suyu?"
Adam başı önünde;
“Ey büyük Sultanım, siz irade buyurunuz lütfen, böyle millete su helal edilir mi?” demiş.
Sultan acı acı tebessüm etmiş:
“Sen haklısın, aldıkları nefes bile haram.” Demiş.
Padişah:
“Bitti mi?” demiş adama.
“Sultanım son bir iş kaldı, sonra hüküm zamanıdır izninizle” demiş.
“Nedir son iş?” diye sormuş Sultan!
“Efendim, Bursa da bulunan tanınmış bir Müslüman Türk'ü aldırıp zindana attırınız!” Adamın dediğini yapmışlar, günahsız bir Türk'ü yaka paça götürmüş atmışlar zindana.
Bir Allah’ın kulu çıkıp da, “Ne oluyor, siz ne yapıyorsunuz? Hiç olmazsa bir soruşturun. Nedir bu adamın suçu?” gibi tek bir kelâm eden olmamış. Türk'ün peşinden giden, arayan soran da olmamış. Bir hafta sonra da halk, o tutuklanan Türk için başlamış dedikodu etmeğe;
“Biz de onu adam bilmiştik!”
“Kim bilir ne suç işledi de tevkif edildi?”
“Vah vah! Bir de beş vakit namaz kılıyordu.”
Padişah, kadı ve adam olup bitenleri izlemiş. Sonunda Padişah çeşmeyi yaptırana:
“Eee, sen de bunun için mi Türklere haram ettin suyu?"
Adam başı önünde;
“Ey büyük Sultanım, siz irade buyurunuz lütfen, böyle millete su helal edilir mi?” demiş.
Sultan acı acı tebessüm etmiş:
“Sen haklısın, aldıkları nefes bile haram.” Demiş.
Bu ülkede Devlete baş kaldıran, Devleti yıkmak isteyen teröristlerin arkasından şarkılar türküler yazıp törenler yürüyüşler düzenlenirken; sadece Türk oldukları veya Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı oldukları ve Türkiye'yi temsil ettikleri için, başka hiç bir günahları olmayan tam 31 Büyük Elçilerimiz katledildi, bir çok bilim adamlarımız ve gazetecilere suikastlar düzenlendi, bu şehitlerin arkasından bırakın eylem yapmağı hiç arayan soran oldu mu? 'Biz hepimiz Türk'üz' diyen oldu mu? Daha sonraları hatırlayıp, hiç anma törenleri yapıldı mı? Böyle nankörlere, şimdi bu vatanda içtikleri su, yedikleri yemek helal olur mu?
VATANINA, BAYRAĞINA, MİLLETİNE, DEVLETİNE, DİNİNE, ŞEHİTLERİNE, ATALARINA, TÖRESİNE SAHİP ÇIKMAYIP, DÜŞMANLARA HİZMET EDENLERE, HER ŞEY HARAM OLSUN! YEDİKLERİ İÇTİKLERİ KARINLARINDA KALSIN, ÇIKARAMSINLAR! Saygılarımla!...
