TEMEL!'İN BABASI

Dursun Temel'e çarşıda rastlar, hoşbeşten sonra Dursun sorar:
-E..uşağum Temel seni cördüğüm çok eyi oldi.Temel de:
-He Tursun emica bende seni özlemiştum da on beş senedur görüşmeyiduk. Dursun ise ;
-Ola he onbeş senedur babanıda görmedum. Ne yapayır;Bir işle uğraşıyormu? diye sorar.
Temel de;
-Yok Tursun emica babam hiçbir iş yapmayı. O anam nee derse oni yapayı. der.

TEMEL'İN ANASI

Temel'in babası ölünce, anasını hep sırtında taşır yere hiç bastırmazmış. Bir gün yine annesi arkasında Temel köyün içinde giderken cami imamı rastlamış ve Temel'e sormuş:
-Habu arkandaçi kadun çimdur? Temel de;
-İmam emica, bu benum anamdur,babam eldi da, ben oni çok seveyirum onun içun sırtumda taşıyırum. Hiç yere basturmayırum. der. İmamda;
-Ola sırtundan endurda ona eyi bir koca bul da. der. Fakat Temel bu lafı kabullenmez, imamla tartışmaya başlar. Anası Temel'in sırtından lafa karışır;
-E..akılsuz uşağum boşuna tartışma, sen sanki imamdan iyimi biliyisun. der.

EVRAK AĞIRDIR

Eski dönemlerde davalara kadılar bakıp ta "Evrak ağırdır idamına; evrak hafiftir beraatına" dedikleri zamanlarda, kadılar sadece davalara bakmaz bazı konularda vatandaşa fetva ve akıl da verirlermiş.
Onun için müphem olan konular kadılara sorulur ona göre hareket edilirmiş. Kadı bir gün bütün hazırlıkları yaptırmış, sabah ezani sularında dar ağacını kurdurmuş ve tam bir adamı asacağı sırada, başka bir adam "Çok acele, çok acele, beni bırakın, Kadı hazretleri ile görüşmem lazım." diye bağırarak askerlerden yardım istediğini görmüş.
Askerlerde bu adamı Kadı'nın yanına bırakmıyorlarmış. 'Belki şahitlik eder de bu asılacak olan adamı kurtarır veya bir faydası olur' düşüncesiyle Kadı bulunduğu yerden askerlere seslenmiş. "Bırakın gelsin"
Adam koşa koşa yanına gelmiş ve "Kadı hazretleri babam öldü, analığımı alabilir miyim?" demiş.
Haydaa, Kadı hazretleri donup kalmış. Sehpada ip boynunda bekleyen gözleri bağlı adamda yukarıdan "Aah Kadı hazretleri, ben işte hep böyle adamları öldürüyordum" diye kendi lisani ile söylemiş.