1998 Yılı Ankara; Baş Müdürümüz Trabzon Of İlçesinden Cevdet Saral Ankara Emniyet Müdürü olur olmaz Personel Şubeden benim dosyamı istemiş. Anladım tayın olabilirim fakat hayatımda kimseye yalvarmadığım için hiçte sıkıntı etmedim. Evet poligon amiri idim. Çok rahat ve keyifli bir görev yapıyordum ama, yeni görev verilse de kaçılmazdı.
Personel Şube Müdürü Adnan Bey aradı. Baş Müdür dosyamı istediğini ve Cinayet Bürosuna Amir gideceğimi söyledi. Daha önce kadroda hiç karşılaşmamıza rağmen ben aklına nasıl düştüğümü hala daha bilmiyorum. Ertesi gün kara haberi aldım. Eski yerim Asayiş Şubesine Ahlak Büro Amiri olarak tayın edilmiştim. Gerekçe mesleğimize pislik en çok Ahlak Bürosundan girermiş. Pisliği önlemek için ben orada çalışmam gerekli imiş.
En sevmediğim bir yer Ahlak Büro. Bütünü ile gayri meşrü alemi. Yaşadığımız dünya ile tamamıyla ters bir yaşam şekli. Üstelik doğrudur bütün pisliklerin Teşkilatımıza girdiği bölümdür Ahlak Büro. Yirmi gün kadar göreve başlamadım. Kendime göre torpillere baş vurdum. İlk defa görevden kaçmağa çalıştım. Baş Müdür'ün çevresinden bir haber geldi. "Derhal yeni görevine başlasın. Yoksa soluğu İlçelerde alır."
Altı yıl kadar oluyordu, Asayiş Şube den ayrılmıştım. Fakat o görev bana layik görülmüş istemesem de yapmalıydım yahut ta emekli olmalıydım. Gittim bir akşam üzeri göreve başladım. O akşam baş müdür gelerek bana baka baka büronun önünden geçti. Ben ne istersem o olur demek istiyordu. On on beş gün kadar dinlemede kaldım. Pavyonculardan bazıları beni takip etmek için polis arabalarına benzeyen Toros marka arabalar almışlar. Kulağıma geldi. O adamlar, daha sonra ben kontrole gittiğim zaman benim tanımamam için 'sazı ellerine alıp, saz çalan müzisyenim' diye çalgıcıların aralarına oturup beni kandırmağa çalıştılar. İki yıl kadar bu görevi yaptım.
Personel Şube Müdürü Adnan Bey aradı. Baş Müdür dosyamı istediğini ve Cinayet Bürosuna Amir gideceğimi söyledi. Daha önce kadroda hiç karşılaşmamıza rağmen ben aklına nasıl düştüğümü hala daha bilmiyorum. Ertesi gün kara haberi aldım. Eski yerim Asayiş Şubesine Ahlak Büro Amiri olarak tayın edilmiştim. Gerekçe mesleğimize pislik en çok Ahlak Bürosundan girermiş. Pisliği önlemek için ben orada çalışmam gerekli imiş.
En sevmediğim bir yer Ahlak Büro. Bütünü ile gayri meşrü alemi. Yaşadığımız dünya ile tamamıyla ters bir yaşam şekli. Üstelik doğrudur bütün pisliklerin Teşkilatımıza girdiği bölümdür Ahlak Büro. Yirmi gün kadar göreve başlamadım. Kendime göre torpillere baş vurdum. İlk defa görevden kaçmağa çalıştım. Baş Müdür'ün çevresinden bir haber geldi. "Derhal yeni görevine başlasın. Yoksa soluğu İlçelerde alır."
Altı yıl kadar oluyordu, Asayiş Şube den ayrılmıştım. Fakat o görev bana layik görülmüş istemesem de yapmalıydım yahut ta emekli olmalıydım. Gittim bir akşam üzeri göreve başladım. O akşam baş müdür gelerek bana baka baka büronun önünden geçti. Ben ne istersem o olur demek istiyordu. On on beş gün kadar dinlemede kaldım. Pavyonculardan bazıları beni takip etmek için polis arabalarına benzeyen Toros marka arabalar almışlar. Kulağıma geldi. O adamlar, daha sonra ben kontrole gittiğim zaman benim tanımamam için 'sazı ellerine alıp, saz çalan müzisyenim' diye çalgıcıların aralarına oturup beni kandırmağa çalıştılar. İki yıl kadar bu görevi yaptım.
