Tabi bu sırada ufak tefek tembel veya haylaz çocukların kulaklarını çektiğim de oldu. Hepsi komşularım ve akrabalarım olduğu için her ne kadar canla başla uğraşsam da, en ufak bir şeyi çocuklar abartır, anne babalarına kötü aksettirmeğe çalışırlardı. Bu her yerde böyledir. Daha öncede Rize Güneysu Adacami Köyünde de böyle şeyler başımdan geçmişti. Ödev yapmadıkları için bazı çocuklara sabahtan cezalar versem. Onlar akşamdan evlerine giderlerken yüksek sesle ağlarlardı. Anne babalarına bildirmek için böyle çeşitli yollara baş vururlardı.
Bir Cuma günü akşam üzeri okul tatil olunca 5. sınıf öğrencim komşumuz olan Neriman yüksek sesle ağladığını duydum ve yol boyunca evlerine doğru o sırada ki arkadaşları ile birlikte gittiklerini gördüm. Ben de zaten hemen arkalarından aşağı evime iniyordum. Çocuğa 'bir şey oldu' diye korktum ve kendilerine yetişebilmek için koşmağa başladım. Biraz gittikten sonra mesele anlaşıldı. Onlar 5. sınıf öğrencileri idi ve akılları kesiyordu. Meğer kulaklarını çektiğim için bana gönül koymuşlar ve beni cezalandıracaklarmış. Sebep sabahtan derse girerken kulaklarını çekmişim. Akşama kadar beklemişler ve akşamdan ağlamakları gelmiş. Tam bu sırada Neriman'ın annesi Nuriye karşıdan evlerinin altında ki bahçeden kızının ağladığını duyunca ve kendilerini yolda görünce çağırdı. "Neriman, Neriman, ne oldu, Güli niçin ağlıyorsun?" diye sordu. Neriman'ın kendisi meşgul ya, ağlıyor onun için konuşamadı, güya. Arkadaşı Halime Neriman'ın yerine cevap verdi. "Recep Ali Öğretmen kafasını duvara vurdu. Neriman onun için ağlıyor" dedi. Ve bekliyorlar ki 'Neriman'ın annesi Recep Ali Öğretmen için kötü bir şeyler söylesin.' Güya anne ve babasını tahrik edecekler.
Annesi de bu durumu anlamış olacak ki, karşıdan o öğrencileri alaya alarak büyük bir ustalıkla şaka yollu soruyor. "Recep Ali Öğretmen kafasını duvara vurdu ise, Neriman'a ne, O niçin ağlıyor? Öğretmenin kafasına bir şey oldu mu? Neriman şimdi öğretmeninden sebep mi ağlıyor? Recep Ali Öğretmenin başına bir şey oldu mu? Güli" diyor. Ve bu hıçkıra hıçkıra ağlayan kızının sesini kesiyor. Yanı Neriman ağlamaktan vaz geçiyor. Tabi oynadıkları oyunu annesi yutmuyor. Her ya memlekete gittiğim zaman bu olayı anlatırlar ve defalarca dinleriz.
