SAYFALAR

2 Kasım 2015 Pazartesi

KOLLUK TEŞKİLATI

Geçen sefer "Polis teşkilatı sahipsiz bir teşkilattır." dedik. Her teşkilatın mutlaka bir sahibi vardır. Yanı başlarına bir şey gelince onları savunan mutlaka birileri çıkar. Emniyet teşkilatında ise 'SORUŞTURMANIN SELAMETİ BAKIMINDAN' seni açığa alırlar ve unuturlar, aylarca hiç bir Allahın kulu seni hatırlamaz.

Eski polisler bu durumu bizlere daha iyi anlatabilmek için bir hikaye uydurmuşlar veya gerçek olmuş bilmiyorum. Ta Osmanlı döneminde her teşkilat kurulurken ulemalar toplanmış duasını yapmış hatta o teşkilat için dua edip mevlut okutmuşlar, kurban kesmişler. Tam Kolluk Zabıtasının duası yapılıp mevlut okutulacağı zaman çok büyük bir olay olmuş. Olaya müdahale etmek için herkes töreni bırakıp gitmiş ve polis teşkilatı duasız kurulmuş. İşte onun için derler ki "Bir polis mesleğe pamuk ipliği ile bağlıdır. " İstedikleri zaman seni tayın eder hatta her türlü iftira atarak harcayıp açığa alırlar veya cezaevine atarlar.

Daha önce anlatmıştım. Bazı kurnaz suçlular nezarette veya yakaladığın zaman üzerlerinde, dilinin arasında veya saçlarının arasında sakladıkları jiletin yarım parçası ile kendilerini kollarından veya boyunlarından keserler. Yahut hırsızlık yaptıkları sırada vatandaş yakalar, kolunu bacağını kırarlar. Polis gider kurtarır. Getirip tedavi ettirdikleri halde salıverildikleri veya cezaevine atıldıkları zaman, bir dilekçe ile Cumhuriyet Savcılığına baş vururlar "Beni falan Komiserin emriyle falan falan polisler dövdü, kesti, bu hale getirdiler." der ve gider birde doktordan rapor alır. Ondan sonra ayıkla pirincin taşını.

Şahsen ben bu durumdan kurtulmak için suçluya davasından vaz geçsin diye cezaevine giderek yalvarıp rüşvet verdiğim de oldu. Şimdi ki kanunlara göre suçlu davasından vaz geçse de, dava kamu davası olarak devam ediyor ve polis mutlaka ceza alıyor. Hem de vatandaş olsan sadece Adli yönden yargılanır ceza alırsın. Polis olursan hem Adli hem de İdari yönden iki defa yargılanıp ceza alırsın. Kolluk Kuvvetlerinin eli kolu bağlanmış öyle göstermelik görev yaparlar. Sanki bu devlet için değil de suçlular için çalışıyorlar. Düşünün bir devlet var ama kendini koruyamıyor. Allah aşkına dünyanın neresinde başka böyle bir devlet var?        

30 Ekim 2015 Cuma

şiir KALKMAYACAK MISIN

Hep merakla bekledik, hele şu gün gelsin diye,
Sana bayramlık çok yakışır, giymeyecek misin?
Hayalını çok kurardık, bizim de bir olsun diye,
İşte her şeyimiz oldu, artık bakmayacak mısın?

Sana toplamıştım bahçeden, mor menekşeleri,
Hiç beğenmem demiştin, başka yerdeki gülleri,
Saçlarına takıyorum, beyaz hanımeli çiçekleri,
Aynanın karşısında durup, bakmayacak misin?

Hayalını kurardık, düşünemezdik kötü şeyleri,
İyiye yoralım ki derdin, başımıza gelsin iyileri,
Aç gözlerini de bir bak, anlamalısın her şeyleri,
Bir sesini ver ne olursun, konuşmayacak mısın?

Yeni urubalar giymişsin, galiba sen gidiyorsun,
Sevenlerin baş ucunda, hiç birine bakmıyorsun,
Son defa gözlerini aç ki, böyle hoş olmuyorsun,
Cümle alem merakta, artık kalkmayacak mısın?
                                     Yazan: Recep Ali Öztürk

8 Ekim 2015 Perşembe

HANİ ADALET

Yaklaşık olarak on üç yıl kadar Ankara Emniyet Müdürlüğü Hırsızlık ve Oto Hırsızlık Bürolarında çalıştım. Zaten yeni bina yapılmadan, 1988 yılına kadar eski bina dördüncü katta Hırsızlık ve Oto hırsızlıkları olaylarına karşı ikisi bir arada Hırsızlık Bürosunda hizmet veriliyordu. Yeni Emniyet Müdürlüğü binası yapıldıktan sonra Oto Hırsızlık Bürosu ayrılarak yeni bir Büro oldu. Oto hırsızlıkları ve otodan hırsızlıklar olaylarına bakıyordu.

Böyle bürolarda çalışmak her yönden büyük bir beceri ister. Hele amir olarak çalışmak çok zordur. Eğer büyük başlardan birinin ayağına basabilirsen hemen seni değiştirirler. Sen basmasan arkadaşın bassa yine değiştirirler. Polis teşkilatı sahipsiz bir kuruluştur ve sahipsiz olarak çalışır. Yeri gelir polis kanunlarını da adli makamlar nazari itibara almaz. Onun için her zaman söylerim, 'Kanun ve nizamlara göre değil, vicdanına göre görev yapacaksın.' diye. Gerekirse polisi hemen tevkif dahi edebilirler ve hiç hak arayamazsın.

1985 yılında ben Şark görevi yaptığım Diyarbakır İlinden dönmüş, Ankara da göreve başlıyordum. Yine şark görevinden dönen bir arkadaşla tanıştık ve birlikte göreve başladık. Giresun lu Komiser Yardımcısı Mehmet Barış. Her ikimizi de Asayiş Şube Müdürlüğüne verdiler. Mehmet Barış'ı Gasp Masası Amirliğine verdiler. Ekip Amiri olarak orada çalışmasını uygun gördüler. Örnek olarak anlatacağım. 1987-88 yıllarında Ankara'nın her tarafında taksici gaspları oluyordu. Haftada bir mutlaka bir taksici gasp ediliyor, hepsi faili meçhul kalıyor. Bu durumdan da bütün Ankara da çalışan taksiciler illallah diyorlardı. Mehmet Bey izinli günlerinde dahi çalışarak Yunus Emre Caddesi üzerinde ve bilhassa daha önce gasp olayları gerçekleştirilmiş semtlerde pusular attı ve bu üç kişilik gasp çetesini tek başına yakaladı ve çökertti. 

Tüm Ankara bir rahat nefes aldı. Bu vesileyle de Ankara da herkes tarafından bu komiser yardımcısı arkadaş tanındı. O zaman ki Vali Saffet Arıkan Bedük çağırarak teşekkürler etti, takdir paraları ve ödüller verdi. Bu komiser gaspçıların korkulu rüyası oldu. 

Bir zaman sonra gece saat yırimi dört sıralarında dışkapı da çorba içerken tanıştığı iki sivil vatandaş tarafından arabaları ile evine bırakılmak için Batıkent tarafına giderlerken, arabalarında bulunan bir kişi Demetevler de bir adrese uğramak ister ve arabayı durdururlar. Bunlar kapıda arabada beklerken o eve giden arkadaşları kavga gürültü ile ve bir kaç kadınla bağrışarak evden dışarı çıkarlar. O evin komşuları da dışarı çıkarlar ve olaya katılırlar. Olay büyüyünce Mehmet Bey de kavgayı ayırmak için arabadan iner ve olayı yatıştırmak için polis olduğunu söyleyerek olaya müdahale etmek, tarafları sakinleştirmek ister. Hayda.. bunun polis olduğu öğrenilince herkes bunun başına toplanır ve dövmek isterler. Mehmet Bey de bakar olay başka türlü iş bunun başına yıkılacak, oradan ayrılarak bir taksiye biner ve evine gider.

Ertesi gün o kavgaya karışan kadınlardan birisi Valiye çıkarak olayı anlatır ve bu Komiser Yardımcısı Mehmet Barış'ın ismini verir ve şikayetçi olur. Hemen silahını, kimliğini aldılar ve Vali tarafından açığa alındı. Arkasından ifadeler filan alındı, mahkemeye çıkarıldı. Olayı çıkaran şahıslar mahkemede Mehmet Beyin hiç suçu olmadığını, suçun kendiler de olduğunu, aslında suç ta olmadığını, Babası ve kızı arasında bir mesele olduğunu söyleseler dahi tevkif oldu. 

Biz kendisinin suçsuz olduğunu bilen polisler kendi aramızda cüzi paralar toplayarak yardımlarda bulunduk. On ay kadar sonra serbest bırakıp göreve başlattılar ve Burdur'a sürgün yolladılar. Akabinde Burdur da meslekten ihraç ettiler. Sonradan anlaşıldı ki Mehmet Bey den şikayetçi olan kadın beyaz kadın ticareti yapan genel kadınlardan biriymiş. Mehmet Beyin bu kadar sene canını hiçe sayarak Emniyet Teşkilatına verdiği hizmetler bir anda uçup gitti, heba oldu ve kendisi meslekten atıldı.

Benim başımdan da buna benzer olaylar çok geçti. Her ses getirecek bir görevi başarıyla yaptığım zaman mutlaka daha sonra ki yıllarda şevkle çalışıp başarılı olamasın diye bana da çeşitli cezalar verdiler fakat, ben her zaman şahıslar için çalışmadığımı, millet için vatan için çalıştığımı düşündüm ve eskisinden daha iyi çalışarak faydalı olmağa çalıştım. İşte onun için tekrar söylüyorum ki Emniyet Teşkilatı sahipsiz bir teşkilattır. Düşmemek için kendin çapa sarf edeceksin. Düşersen kaldıranın olmaz.