1978 yılı, yer Adana terör olayları almış başını gidiyor.
Kuyumcu soygunları, banka soygunları, Çeşitli gasp olayları, adam öldürmeler, tehditle soygunlar, taksici gaspları, taksi gaspları v. s. hiç birini de yakalayamıyoruz. Hepsi faili meçhul kalıyor.
Gerçi biri yakalandı mı bir kaç olay birden aydınlanıyor fakat bu sırada vatandaş zarar görüyor. Eylemi koyanlarda amaçlarına ulaşmış oluyorlar. Herkes tedirgin polisler sokağa askerlerin koruması altında çıkıp alış veriş ediyorlar. Yalnız sokağa çıkmamaları tamimlerle mecburi hale getiriliyor. Çünkü polis olmak yeterli tanıdılar mı sokak ortasında öldürülüyorlar. Vatandaş korkudan konuşmaktan kaçınıyor, şahitlik yapmıyor. Böyle bir ortamda görev yaparken her gece de bombalı pankartlar asılıyor. Kim astı, nasıl asıldı ? Bilemiyoruz. Ben şahsen tek düzenekliden tutunda çok düzenekli veya daha değişik 150-200 çeşit bomba yapılışını ve çalışma, infilak şekillerini bilirim. En korktuğum bildiğim düzeneklerin "bubi tuzağı" dedikleri aldatıcı şekilde bağlanılmasıdır. Bazısı yerden kaldırınca patlar. Bazısı yere koyunca, "yarabbi şükür patlamadı" dersin, yere bıraktığın zaman patlar. Bazısı cıvalıdır, hafif eğdiğin zaman patlar. Hiç şeytanın aklına gelmeyecek aldatıcı bomba düzenekleri vardır. Terörist te Kaleşnikof marka tüfek yakalarsın. Terörist yakalanacağını anlayınca bu tüfek ile tuzak kurar. Kapak takımı içerisine fişek yerleştirir. Kurcalarken veya ateş ederken, tüfek elinde parçalanır. Veya depo da durur. Daha sonra ele alıp kurcalandığı zaman patlar. Bazı bombaları adam kendisi yapsa bile üç düzenekli bir bombanın bir düzeneğini unutuverir, iki düzeneği imha etse bile elinde patlar. Çoğu teröristlerin elinde bu şekilde ya yaparken ya da taşırken kazaen bombalar patlar ve terörist parçalanır. Bazen de pankart asılırken alt taraflarına kutular asılır. Bu kutular bazen hepsi bomba, bazen bir tanesi bomba olabilirler bazen de hiç biri bomba olmaz. Uzun zaman asılı kalsın diye bomba süsü verilmiş boş kutular olabilir.
Adana Baraja giderken Cemalpaşa Köprüsünün üstünde on beş dakika içinde boydan boya sabaha karşı bir pankart asılmış. Pankartın altın da, yanlardan ve ortadan olmak üzere dört adet bisküvi kutuları var. Bu kutulara bomba süsü verilmiş veya gerçek bombadırlar. Polis bunun hangisi bomba olduğunu veya ne şekilde patlayacağını nerden bilecek. Çevre güvenliğini aldık, haber merkezine bilgi verdik. Alel acele Tem şubeden polis arkadaşlar geldiler, pankartı bağlı yerinden sökerlerken, nöbetçi müdürü geldi. "Aman çocuklar riske girmeyin, bomba ekibi gelecek, patlar, matlar" derken bu ekip pankartı indirdiler ve birde başarılarından dolayı takdir aldılar. Benim içime kurt düştü. Bir gün şimdi rahmetli olan o arkadaşlardan biri ile karşılaştım ve direk kendisine "Pankartı niçin astınız" dedim. "Vallah bu teröristler nasıl görünmeden bir saniyede asıp kayıp oluyorlar. Bizde bir asalım ki gören olacak mı diye, bagajımızdaki daha önce yakaladığımız pankartlardan birini astık ve gittik. Tam indirmeğe gelirken siz anons ettiniz. Çok pişman olduk fakat iş işten geçmişti" dedi.
Hakikaten gece bir yerden geçerken duvarda yarım yazılmış bir yazı vardı. Anons ettik geçtik. Tam on dakika sonra geldik ki yazının kalan kısmı tamamlanmıştı. Demek ki bizi görüp kaçmışlar veya saklanmışlar, biz geçince dönüp tamamlamışlar. Yanı teröristlerin çalışmaları çok merak konusu. O ekip te bilgi sahibi olmak için yanı denemek için pankartı kendileri asmışlar. Boş olduğunu bildikleri için kendileri indirdiler ve taltif edildiler. Bildiğim arkadaşlar öyle ard niyetleri yok fakat, yakalansalar hiç af edilmezler aynen terörist muamelesi görürlerdi. Sadece bilen bir kaç kişi takılır şakalaşırdık.
Kuyumcu soygunları, banka soygunları, Çeşitli gasp olayları, adam öldürmeler, tehditle soygunlar, taksici gaspları, taksi gaspları v. s. hiç birini de yakalayamıyoruz. Hepsi faili meçhul kalıyor.
Gerçi biri yakalandı mı bir kaç olay birden aydınlanıyor fakat bu sırada vatandaş zarar görüyor. Eylemi koyanlarda amaçlarına ulaşmış oluyorlar. Herkes tedirgin polisler sokağa askerlerin koruması altında çıkıp alış veriş ediyorlar. Yalnız sokağa çıkmamaları tamimlerle mecburi hale getiriliyor. Çünkü polis olmak yeterli tanıdılar mı sokak ortasında öldürülüyorlar. Vatandaş korkudan konuşmaktan kaçınıyor, şahitlik yapmıyor. Böyle bir ortamda görev yaparken her gece de bombalı pankartlar asılıyor. Kim astı, nasıl asıldı ? Bilemiyoruz. Ben şahsen tek düzenekliden tutunda çok düzenekli veya daha değişik 150-200 çeşit bomba yapılışını ve çalışma, infilak şekillerini bilirim. En korktuğum bildiğim düzeneklerin "bubi tuzağı" dedikleri aldatıcı şekilde bağlanılmasıdır. Bazısı yerden kaldırınca patlar. Bazısı yere koyunca, "yarabbi şükür patlamadı" dersin, yere bıraktığın zaman patlar. Bazısı cıvalıdır, hafif eğdiğin zaman patlar. Hiç şeytanın aklına gelmeyecek aldatıcı bomba düzenekleri vardır. Terörist te Kaleşnikof marka tüfek yakalarsın. Terörist yakalanacağını anlayınca bu tüfek ile tuzak kurar. Kapak takımı içerisine fişek yerleştirir. Kurcalarken veya ateş ederken, tüfek elinde parçalanır. Veya depo da durur. Daha sonra ele alıp kurcalandığı zaman patlar. Bazı bombaları adam kendisi yapsa bile üç düzenekli bir bombanın bir düzeneğini unutuverir, iki düzeneği imha etse bile elinde patlar. Çoğu teröristlerin elinde bu şekilde ya yaparken ya da taşırken kazaen bombalar patlar ve terörist parçalanır. Bazen de pankart asılırken alt taraflarına kutular asılır. Bu kutular bazen hepsi bomba, bazen bir tanesi bomba olabilirler bazen de hiç biri bomba olmaz. Uzun zaman asılı kalsın diye bomba süsü verilmiş boş kutular olabilir.
Adana Baraja giderken Cemalpaşa Köprüsünün üstünde on beş dakika içinde boydan boya sabaha karşı bir pankart asılmış. Pankartın altın da, yanlardan ve ortadan olmak üzere dört adet bisküvi kutuları var. Bu kutulara bomba süsü verilmiş veya gerçek bombadırlar. Polis bunun hangisi bomba olduğunu veya ne şekilde patlayacağını nerden bilecek. Çevre güvenliğini aldık, haber merkezine bilgi verdik. Alel acele Tem şubeden polis arkadaşlar geldiler, pankartı bağlı yerinden sökerlerken, nöbetçi müdürü geldi. "Aman çocuklar riske girmeyin, bomba ekibi gelecek, patlar, matlar" derken bu ekip pankartı indirdiler ve birde başarılarından dolayı takdir aldılar. Benim içime kurt düştü. Bir gün şimdi rahmetli olan o arkadaşlardan biri ile karşılaştım ve direk kendisine "Pankartı niçin astınız" dedim. "Vallah bu teröristler nasıl görünmeden bir saniyede asıp kayıp oluyorlar. Bizde bir asalım ki gören olacak mı diye, bagajımızdaki daha önce yakaladığımız pankartlardan birini astık ve gittik. Tam indirmeğe gelirken siz anons ettiniz. Çok pişman olduk fakat iş işten geçmişti" dedi.
Hakikaten gece bir yerden geçerken duvarda yarım yazılmış bir yazı vardı. Anons ettik geçtik. Tam on dakika sonra geldik ki yazının kalan kısmı tamamlanmıştı. Demek ki bizi görüp kaçmışlar veya saklanmışlar, biz geçince dönüp tamamlamışlar. Yanı teröristlerin çalışmaları çok merak konusu. O ekip te bilgi sahibi olmak için yanı denemek için pankartı kendileri asmışlar. Boş olduğunu bildikleri için kendileri indirdiler ve taltif edildiler. Bildiğim arkadaşlar öyle ard niyetleri yok fakat, yakalansalar hiç af edilmezler aynen terörist muamelesi görürlerdi. Sadece bilen bir kaç kişi takılır şakalaşırdık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder