SAĞLIĞIN DEĞERİNİ BİLİN

Bir zamanlar kısa film yarışması yapılır. Bir çokları kısa filim hazırlar yarışmaya katılırlar da, on dakikalık kısa bir film, yılın en iyi kısa filmi unvanını alarak ödül kazanır ve sinemalarda gösterime başlatılır.

Filmi merak edip izlemeye gelen çok fazla kalabalık bir seyirci kitlesi olur. Büyük bir izdiham içinde seyirciler salona girerler. Herkes yerlerine oturduktan sonra on dakikalık kısa film başlar oynamağa.

Bir dakika, iki dakika, üç dakika ve tam yedi dakika geçer. Ama bir gariplik var. Kamera sadece bir odanın tavanını gösteriyor. Seyirciler de haliyle sadece o gösterilen tavanı seyrediyorlar ve heyecanla ondan sonraki gelecek sahneyi bekliyorlar. Ama yok. Tam yedi dakika! Başka bir şey yok. Sadece bir oda ve odanın tavanı.

Salonda bağırıp yuhlamalar başlar. Ve haklılar da! Çünkü yedi dakika sahne aynı. Sadece bir odanın tavanına bakarken, üç dakika sonra da hiç bir şey seyretmeden film bitecek. 

Seyirciler tam salonu terk etmeğe hazırlanırken aniden kamera açısını değiştirir ve tavandan düz mesafeye dönerek, karşıda sinema perdesi görünür. Yatağa uzanmış omurilik felcli, tamamen engelli bir hasta çocuk, hiç hareketsiz yatıyor, sadece tavana bakıyor ve altında şu cümleler yazıyor;

“Bu engelli çocuğun yaşadığı hayatın her dakikasında gördüklerinin sadece yedi dakikasını sizlere sunduk. Sizler buna yedi dakika bile katlanamadınız! 

Yaşadığınız sağlıklı hayatın her saniyesinin değerini biliniz !" ve filim biter. (Resim internetten alıntı)