1980 yılı yer Adana; Bazen insanın ismi de başına dert açabiliyor. Yurt dışı görevinden yeni dönmüş yine Cinayet Masasında göreve başlamıştım. Askeri darbe olmuş Askeriye yönetimi ele almıştı.
Bir Polis arkadaşımız vardı, kendisi Kars lı nedenini bilmem fakat annesi babası adını Ali Asker koymuşlar. Soyadı ise SAVCI. Poliste kuraldır, telefon çaldığı zaman ahize kaldırılır önce kendini tanıtıp karşı taraf dinlenir. Şimdi gelelim esas anlatmak istediğimiz konuya.
12 Eylül darbesi yeni olmuş, herkes diken üstünde, bazı polisler sürgüne gitmiş, bazıları göz altında, kimin ne olacağı belli değildi. Adana sokakları terör kaynıyor. Her gün bir banka soyuluyor, iki üç günde bir çatışmalar oluyordu. Yine Hürriyet Mahallesinde bir çatışma oldu. Akabinde hücre evleri tespit edildi ve hemen Adana Jandarma Alay Komutanlığı yakınında ki bir hücre evinde çok sayıda tüfek, tabanca, mühimmat, el bombaları ve el yapımı bombalar yakalandı.
Asayiş Şube Müdürü Salih Dost ve Yardımcıları bizim Büromuzda. Yanı Cinayet Masasında Telefonlar üst üste gırla gidiyor. Askeri Komutanlar, Müdürler, Amirler, Müdür yardımcıları gelenler, gidenler ve arayan arayana. Ne oldu, ne bitti? Herkes alel acele bilgiler istiyorlar. Hakikaten biz daha ne olup olmadığını anlamadan hemen bilgi ver. Yakalamak bir dert, bilgi vermek başka dert. İnsanı rahat bırakmıyorlar.
Kısmımızın telefon trafiği sıkı bir şekilde devam ederken, Nöbetçi Polis Memuru telefonlara cevap vermeğe fırsat bulamıyor. O gün Nöbetçi olduğu için Ali Asker Savcı isimli polis arkadaşımız telefonlara çıkıyor ve cevap veriyor; "Ali Asker Savcı buyurun efendim." diyor. Yanı gayet nizami önce kendini tanıtıyor ve duruma göre sorumlu olduğumuz müdürlere bu yakalananlarla ilgili bilgiler veriyor veya irtibat sağlıyor.
Tam böyle sıkışık bir zamanda Kısmımıza ait harici telefon çalıyor. Nöbetçi Polis Memuru Ali Asker Savcı yine telefonu kaldırıp; "Buyurun efendim, Ali Asker Savcı" diyor. Karşı taraf "Özür dilerim Sayın Savcım" deyip telefonu kapatıyor. Bu durum üç-dört defa tekrarlanıyor.
Meğer Baş Müdür Gültekin Bey olayı telsiz muhaberelerinden duyunca tam olarak öğrenmek için Müdüriyet dışında bulunduğu bir yerden bizim Kısmı direk arayıp görüşme yapmak istediği sırada 'asker-savcı' gibi sözleri duyunca telefonu kapatıyor ve bir baktık korumaları ile birlikte hızlı bir şekilde gelip baskın edercesine içeri girdiler.
Herkes elinde ki işi bıraktık ayağa kalktık, kimsede çıt yok. İlk soru; "Telefonlara cevap veren kim?" diye sordu. Ali Asker bir adım öne çıkarak "Benim Sayın Müdürüm." dedi. "Senin adın nedir?" diye tekrar sordu. Meğer Bizim Polis Memuru Ali Asker Savcı karşıdan gelen telefonlara 'Ali Asker Savcı' diye kendini tanıtıp cevap verince, Baş Müdür 'Askeri Savcı, Ali olarak anlıyor ve yanlışlıkla Askeri Savcılığı arayabildim sanarak özür dileyip telefonu kapatıyormuş.
Mesele anlaşılınca bu arkadaşı Çevik Kuvvet Şube Müdürlüğüne sürdüler. Artık ondan sonra bu cesur arkadaşımız "Ali Asker Savcı" diye orada söyledi. Günahsız yere başından geçen bu olay herkese üzüntü verdi ve bir ders oldu.
Bu olayı ben 'HARDUMA' bloğum da anlattığım zaman tesadüfen Ali Asker Savcı Polis Arkadaşımın yeğenleri ve oğlu okumuşlar. Bana telefon açtılar ve Ali Asker Savcı'nın bir kaç yıl önce öldüğünü bildirdiler. Kendilerine baş sağlığı ve Ali Asker Savcı'ya da rahmetler, yakınlarına sabırlar diliyorum.
