VAKTİ ZAMANI

Vaktiyle bir derviş gider oturur berber koltuğuna ve “Vur usturayı keş saçlarımı berber efendi,” der.

Berber dervişin saçlarını kazımaya başlar. Bir tarafı bitirir ve diğer tarafa başlayacakken, mahallenin kabadayısı birden içeri girer.

Doğruca dervişin yanına gider, dikilir ve başının kazınmış tarafına sert bir tokat atarak:

"Kalk bakalım kabak, kalk da tıraşımızı olalım!" diye bağırır.

Dövene elsiz, sövene dilsiz’ olan, her şeyin Hak’tan geldiğine inanan derviş, sabreder. Yerinden kalkar, kabadayı koltuğa oturur ve traş olmağa başlar.

Fakat kabadayının traş esnasında da dili durmaz, sürekli alay eder, derviş ile: 'Kabak aşağı, kabak yukarı.' diye.

Nihayet traş biter. Kabadayı dükkandan çıkar. Henüz birkaç metre gitmiştir ki, kontrolden çıkan bir at arabası yokuştan aşağı hızla üzerine gelerek kabadayıyı altına alıp sürükler. Kabadayı oracıkta feci şekilde can verir.

Berber dervişe bakar ve sorar:

"Biraz ağır olmadı mı derviş efendi?"

Derviş düşünceli bir şekilde cevap verir:

"Vallahi ben gücenmemiştim ona. Hakkımı da helal etmiştim. Ama kabağın da bir sahibi var. O gücenmiş olmalı ki böyle yaptı!" der.

Ne demiş Yunus Emre;

"Olsun be aldırma Yaradan yardır,

Sanma ki zalimin ettiği yanına kârdır.

Mazlumun ahı, indirir şâhı,

Her şeyin bir vakti, zamanı vardır."

TACEDDİN DERGAHİ

İşte gerçek bir Türk Dergahi ve Müslüman Tarikat evi. Osmanlı'nın işgali ve kurtuluş savaşı sıralarında, kahraman askerlerimize ve milli mücadele veren halka, saymakla bitmez yardımlarda bulunmuş ve moral vererek yurdun kurtulmasına destek vermiştir..

Bugün kü tarikat, cemaat ve dergahların Müslüman dahi olmayan sahte şeyhler tarafından kurulup yönetildiği ve tek amaçları Türkiye Cumhuriyetini yıkmak, ortadan kaldırmak için çeşitli oyun ve entrikalar ile faaliyet gösterdikleri apaçık ortadadır. 

Ankara, Altındağ İlçesinde bulunan bir ev var. Restore edildi ve 1949 da müze oldu, Taceddin Dergahı. Mehmet Akif Ersoy Kurtuluş Savaşı yıllarında bu evde ikamet etti ve İstiklal Marşı başta olmak üzere çok sayıda şiirlerini bu evde yazdı. Bu ev Hacettepe Üniversitesi Merkez Kampüsü'nün sınırları içinde yer alır ve halen Müze Ev olarak kullanılmaktadır. Müze Evde Mehmet Akif Ersoy’a ait bir cep saati, gözlük, tesbih ve tüfek bulunmaktadır. Şairin yüzünün kalıbı müzede teşhir edilmektedir.

Evin karşısında Mehmet Akif Ersoy'un büstü ile, İstiklâl Marşı’nın ilk iki kıtasının yazılı olduğu bir de kitabe yer almaktadır.

Taceddin Dergahi Tarihçesi;

Taceddin Dergahı, ilk olarak Kanuni Sultan Süleyman tarafından Hacı Bayram-ı Veli’nin kurduğu Bayramiye tarikatının bir kolu olan Celvetiler için yaptırılmıştır. Adını, bahçesinde kabri bulunan Taceddin Sultan'dan alır. Sultan Abdülmecit tarafından ilaveler yapılarak türbe, dergah evi, çeşme, hazire ve camiden oluşan bir külliye haline getirilmiştir. Dergahın bulunduğu sokak sonradan Mehmet Akif Ersoy Sokağı adını almıştır.

Burası Mehmet Akif'in ikameti nasıl oldu?

Mehmet Akif Ersoy, İstanbul'un işgalinden sonra milli mücadeleye devam etmek için Atatürk'ün daveti ile Ankara'ya geldi. Kalacak yeri yoktu. Kendisini Taceddini Veli Camisi İmamı Tevfik Hoca karşıladı. Kiralık ev bulmanın imkansız olduğu o dönemde, dergahta bulunan bu evde kalması için evi Mehmet Akif'e tahsis etti. TBMM Burdur Milletvekili olduğu yıllarda da günlerini hep bu mütevazı evde geçirdi. Dostlarıyla milli mücadele meselelerini bu evde tartıştı. 

Mehmet Akif, bir ulusal marş yazılması için açılan yarışmaya para ödüllü olduğu için başlangıçta katılmadı. Yarışmaya katılan şiirlerin hiçbiri uygun nitelikte olmayınca, dönemin Milli Eğitim Bakanı Hamdullah Suphi Bey, Mehmet Akif'in arkadaşı olan dönemin Balıkesir Milletvekili Hasan Basri Bey'den marş yazma konusunda Akif'i ikna etmesini için rica etti. Mehmet Akif, Hasan Basri Bey'i kıramadı ve İstiklal Marşı'nı bu evde yazmaya başladı.  Gece gelen ilhamı kaçırmamak için bazı dörtlükleri mum ışığında dergahın duvarlarına kazıdığı anlatılır. 

Bu dergahta diğer bir sır daha vardır, o sır nedir, bilir misiniz?

ANKARA TACEDDİN DERGAHI'NDAKİ TARİHİ SIR

O yıllarda bu evde Mehmet, Eşref, Hasan adlarında üç mebus ve bir de bu mebuslarla samimiyet kurmuş arada sırada uğrayan sivil bir adam yaşıyorlardı. Daha Cumhuriyet kurulmadan 1921 senesinin Mayıs ayında bu eve bir mektup geldi. Mektup MUSTAFA SAGİR adında ki o sivil adama İngiltere'den geliyordu.

Mustafa Sagir isimli o sivil adam kim di?

Mustafa Sagir, bu evde yaşayan o üç mebus ile yakınlık kurmuş, bir Hintliydi. O devamlı bu evde yaşamıyordu fakat kesin bir adresi olmadığı için, bu evi adres olarak kullanıyor, kendisine gönderilen mektuplar bu eve geliyor, Hintli Mustafa Sagir de arada bir uğrayıp gelen postalarını bu evden alıyordu. Ayrıca bu zat üst düzey kişilerle de tanışıp ilişki kurmağa çalışıyor, kendisi de herkesçe tanınıyordu.

Bir gün bu eve bir mektup geldi. Evde sadece Mehmet adlı mebus vardı. Mektup Hintli Mustafa Sagir'e İngiltere Kraliyet Sarayından geliyordu. Yarı açık vaziyetteki mektubu postacıdan alan Mehmet içine bakınca şüphelendi mektuptan. Zarfın içinde ki kağıtın üzerinde hiç yazı yoktu. Tertemiz dosya kağıdı. 'İnsan neden birine boş sayfa gönderir ki!' diye düşündü ve şüphelendi. Özel bir yöntemle yazılmış, gizli bilgiler olabilirdi. 

Mektubu Mustafa Sagir'e vermedi ve incelenmesi için Kimyager Avni Refik (Bekman)'a Bey'e verdi. Avni Refik Bey özel bir solüsyon ile mektupta yazılanları meydana çıkararak okudu. Mektubun sahibi Mustafa Sagir yakalanıp hemen gözaltına alındı.

Neden biliyor musunuz? Bu Hintli Mustafa Sagir'in İngilizler tarafından görevlendirilmiş bir Ajan olduğu ortaya çıktı.

Mustafa Sagır Şubat 1919’da Afgan Emiri Habibullah’ı öldürmüş, Mustafa Kemal Paşa’yı da öldürmesi için İngilizler tarafından Ankara’ya gönderilmişti. Ankara’da herkese dost gibi görünerek bilgiler topluyor, Atatürk’ü öldürmek için fırsat kolluyor, gelişmeleri mektupla bildirip, İngiliz Hükümetinden mektupla talimatlar alıyordu.

Neticede İngiliz Ajani Hintli Mustafa Sagir suçunu itiraf etti ve 24 Mayıs 1921’de idam edildi.

Atatürk’e suikastı, bu evde yaşayan Mehmet adındaki Mebus ortaya çıkarmıştı. O mektuptan şüphelenmese belki Atatürk, Hintli Mustafa Sagir haini tarafından öldürülecekti.. 

Peki bu mektuptan şüphelenen Mebus MEHMET kim di? Hangi Mehmet?

Hintli Mustafa Sagir’in yakalanmasını sağlayan, Atatürk’e suikastı ortaya çıkarıp önleyen kişi bu evde yaşayan, Burdur Mebusu Mehmet, yani İstiklal Marşımızın yazarı Mehmet Akif Ersoy’dan başkası değildi. Evet İstiklal Marşı yazarımız Mehmet Akif Ersoy'un dikkati neticesinde İngiliz Ajani Mustafa Sagir yakalanmış ve Mustafa Kemal Atatürk'ün hayatı kurtulmuştu. 

O evde kalan üç Milletvekilleri;

Burdur Mebusu Mehmet Akif Ersoy,

Balikesir Mebusu Hasan Basri Çantay,

Adana Mebusu Dr. Eşref Akman dır.

Bu ibret dolu gerçekler, Türk gençlerinin bilgilerine sunulur. Lütfen unutmayınız ve unutturmayınız. Bu bilgileri gelecek olan nesillere mutlaka aktarınız. Dün çeşitli entrikalarla Türk Devletlerini yıkan düşmanlar, hiç bir zaman boş durmuyorlar, bugün de ülkemizi almak için çanla başla çalışıyor, çeşitli senaryolar uydurup, oyunlar sergiliyorlar. Yarın da daha başka oyunlarla gençlerimizin karşılarına çıkacaklar.  Saygılarımla..

TOLSTOY'UN SÖZLERİ

Rus büyük yazar Tolstoy'un ders alınacak sözleri.

1. Öyle horozlar vardır ki, öttükleri için güneşin doğduğunu sanırlar.

2. Hayat ne gideni geri getirir, ne de kaybettiğin zamanı geri çevirir. Ya yaşaman gerekenleri zamanında yaşayacaksın, ya da yaşamadım diye ağlamayacaksın.

3. Bozuk para insanın cebini deler, bozuk insan da kalbini. Bu yüzden harcayın ikisini de gitsin.

4. İnsanı bedenen ameliyat etmek için uyutmak, ruhen ameliyat etmek için ise uyandırmak gerekir.

5. Herkes insanlığın kötüye gittiğini kabul eder ama hiç kimse kendisinin kötüye gittiğini kabul etmez. Herkes insanlığı değiştirmeyi düşünür ama hiç kimse önce kendini değiştirmeyi düşünmez.

6. Varlığı bir şey kazandırmayan insanların, yokluğu hiçbir şey kaybettirmez.

7. Ne diye şeytana kızarsın? Bir iyilik yap da, o sana kızsın.

8. Bil ki, yaşadıklarınla değil yaşattıklarınla anılırsın. Ve Unutma; ne yaşattıysan elbet bir gün onu yaşarsın.

9. Bir insanı bulunduğu mevkiyle değil, göz koyduğu mevkiyle ölçmek gerekir.

10. En güçlü iki savaşçı sabır ve zamandır.

11. Bir insan acı duyuyorsa canlıdır. Başkasının acısını duyuyorsa insandır.

12. İnsanın gerçek gücü sıçrayışta değil, sarsılmaz duruştadır.

13. Kendi mutluluğundan başka hedefi olmayan insan kötüdür.

14. İnsanların çoğu onu yapıyor diye yanlış, yanlış olmaktan çıkmaz.

15. Kimse, kimseyi küçümseyecek kadar büyük değildir, bilmelisin. Küçümsediğin her şey için gün gelir, önemsediğin bir bedel ödersin.

16. Birine çamur atmadan önce iyi düşün ve sakın unutma: önce senin ellerin kirlenecek.

17. Başkalarının hayatından ders alın. İnsan, bütün hataları kendisi yapacak kadar uzun yaşamıyor. Alıntı.