Eve duşa kabin sipariş verdim. On gün sonra getirip takacaklarını söylediler. On beş yaşlarında iki çocuk duşa kabini getirdiler. Ben ustalar arkadan gelip takacaklar sandım. Bu iki çocuk kollarını sıvadılar, duşa kabini takmağa başladılar. Her işimde titiz olduğum için aşırı ilgilenir, çok iyi olması için uğraşırım fakat o yaptığım işte en kötü olur, çıkar canım sıkılır. Bu işin de çocuklar tarafından iyi yapılamayacağını düşündüğüm için başlarında durmuş her şeye karışıyordum. Yanı onlar yaparken bende güya onlardan iyi bildiğim için, kendimce bir şeyler yapıyordum. Hakikaten de ufak tefek tamiratlar için evime usta girmez. Bir çok işlerimi kendim yaparım. Onun için çocukları bir şeyden saymadım ve ben de onlarla ustalık yaparak duşa kabini birlikte takmağa çalıştım. Yalnız bu arada benim karışmamı pek istemediklerini hissediyordum. Bana da bir şey diyemiyorlardı. Her şeyi ayarladılar. Duşa kabini çok iyi bir şekilde kurdular. Sıra silikonlama işlemine geldi. Silikon tabancası ile silikonları sıkıyorlar, bir taraftan da parmaklarına bir bez sararak silikonları düzeltiyorlardı. Bende boş durmuyor onların yaptığı gibi yapıyordum. Daha doğrusu yapamıyor, her tarafa bulaştırıyordum. Benim bulaştırdığım yerleri onlar yeniden düzeltiyorlardı. İşlerini bitirdiler. Ben hala güya noksan bulduğum yerleri yapıyordum. Onlar biraz daha banyonun önünde durdular ve bir tanesi "Amca beğenmediğin yerleri biz burada iken yap ki, bozarsan düzeltelim. Biz gittikten sonra yaparsan tekrar gelip düzeltmemiz zor olur." dedi. Bu yerinde söylenen söz o kadar hoşuma gitti ki; çocukların alınlarından öperek bahşiş verip yolladım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder