Adamın 25 yaşlarında bir oğlu varmış. Bu oğluna her ne söylerse tersini yaparmış. Oğlum ışığı söndür derse, O yakarmış. Otur derse kalkarmış. Hiç daha dediğinin doğrusunu yaptığı görülmemiş. Bir gün baba oğul eşeklerine buğday yüklemişler, üçü birlikte gidiyorlarmış. Yol üzerinde ki dereye dalıp karşıya geçerken, adam biraz geri kalmış. Eşek ile oğlu önünde gidiyorlarmış. Adam arkadan bakınca görmüş. Eşeğin eğerine bağladıkları ip çözülmüş, buğday çuvalı da açılmış, buğdaylar dereye dökülecek. Adam bakmış, yanına giderse geç kalacak. Eşeğin yanında olan ve dediğinin hep tersini yapan oğluna seslenmiş. "Oğlum eşeğin eğerinde ki buğday çuvalının iplerini çöz de dökülsün" Hanı öyle diyor ki 'tersini yapıp bağlasın da dökülmesin' diye. Oğlu da ipi çektiği gibi çuvalı çözüyor ve bütün buğdayları dereye döküyor. Adam bir bakıyor ki bütün buğdayları dere almış götürüyor. "E.. aptal oğlum ne yaptın?" diyor. Oğlu da babasına "Baba, ömrümde bir defa senin dediğini yaptım. İşte. O da yanlış oldu. Ne yapayım?" diyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder