Kayseri linin biri kendi memleketinde bir bankanın önünde, meydanda simit satmağa başlar.
Çok kısa zamanda çok zengin olur. Fakat işini bırakmaz.
Başka işlere yatırım yapmasına rağmen simit satmak işine de devam eder.
Önceleri bu işten dolayı kendisini eleştiren kişiler, sonraları kendisine muhtaç olurlar.
Bu kişilerden bir tanesi simit sattığı yere giderek biraz borç para ister.
Borç isteyen adama Kayseri'li simitçi şöyle söyler:
"Çok üzgünüm. Ben buraya simit tezgahımı kurduğum zaman, şu gördüğün banka ile bir anlaşma yaptım. Bu anlaşmaya göre; ben kimseye borç para veremem. Banka da simit satamaz. Kusura bakma. Bu anlaşmayı bozamam." der.
Çok kısa zamanda çok zengin olur. Fakat işini bırakmaz.
Başka işlere yatırım yapmasına rağmen simit satmak işine de devam eder.
Önceleri bu işten dolayı kendisini eleştiren kişiler, sonraları kendisine muhtaç olurlar.
Bu kişilerden bir tanesi simit sattığı yere giderek biraz borç para ister.
Borç isteyen adama Kayseri'li simitçi şöyle söyler:
"Çok üzgünüm. Ben buraya simit tezgahımı kurduğum zaman, şu gördüğün banka ile bir anlaşma yaptım. Bu anlaşmaya göre; ben kimseye borç para veremem. Banka da simit satamaz. Kusura bakma. Bu anlaşmayı bozamam." der.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder