BEYAZDUR DA

Bizim köyde bir Yusuf Amca vardı, rahmetli oldu. Komşumuz olan bu Yusuf Amca muhabbetine doyamadığım, hazır cevaplıliği ile tanınan ve herkesi kendine hayran bırakan rahmetli babamın da yakın dostu bir adamdı. Kendisi uzun yıllar gurbetlerde İstanbul da kalmış yol yordam görmüş bir adamdı. Daha gurbetlere açılmadan Yusuf amcanın o eski gençlik zamanları 1930-40 yılları eşkıyalık çağı olduğundan her zaman bir tüfek almak istermiş. İstermiş ama elde avuçta para yok nasıl alsın? O devir de de soyan soyana, vuran vurana olduğu için kesin bir tüfek alması şart.

Bir cuma günü Piçhala dan Tibukoğlu lerden Mustafa elinde bir mavzer ile bizim Zuğu camisine gelmiş. Orada daha namaza girmeden cami kapısında taşın üzerinde otururken Yusuf Amca elinde tüfeği görünce, tüfek çok hoşuna gitmiş ve önce tüfeği satıp satmayacağını sormuş. Mustafa da satabileceğini söyleyince, kapıda kalabalık bir gurup izlerken pazarlığa başlamışlar.

Yusuf Amcanın parası yok ya para yerine inek verip tüfeği alacak. Karşı tarafta kabul etmiş. Yusuf amca tüfeği eline almış, bakmış, iyice incelemiş ve tüfeği beğenmiş. Bu sefer Mustafa da ineğe bakması ve beğenmesi gerekiyor fakat inek yanlarında olmadığından Yusuf Amcaya sorular sorarak ineğin durumunu anlamak istiyor.

İşte aralarında geçen konuşma, Mustafa soruyor, Yusuf cevap veriyor;

-Sığırun adı nedur?

-Kınalı'dur

-Rengi nasıldur?

-Siyah alacadur.

-Boynuzları var midur?

-Vardur

-Ne tarafadur?

-Orak şeklinde ve oge doğrudur.

-Kuyruğı nasıldur?

-Uzundur.

-Diz kapaklarını geçeyi mi_

-Evet geçeyi,

-Beli nasıldur?

-Uzun ve ortadan basuktur..

-Kulakları uzun midur, kısa midur?

-Kana uğramıştı da birinden biraz kesmiştum, biri uzun biri kısadur.

-Boynınde çincağı da var mıdur?

-He ya vardur.

-Peki ya sütü nasıldur? (Yanı çok süt veriyor mu diye sorar.)

Yusuf amca iyice bunalmış ki;

-Çe.. süti beyazdur da... der ve dinleyenler de kahkahayı basarlar.