Daha gülemem, dünyanın kalmaz ki tadı,
Sen benim arkadaşım, beni bırakıp gitme.
Beraber geçirdik, ömrümüz artık az kaldı,
Sana ben muhtacım, sonda ağlatıp gitme.
Yerimizde daha açmaz, mis kokan güller,
Belki ötmez üzgün durur, dalda bülbüller,
Ayrılık kabul etmez, sonra küser gönüller,
Bunca maziyi yıkıp, benden ayrılıp gitme.
Sanma ben seni unuturum, bu sevgi biter,
İnan ki benim ile, ta mezara birlikte gider,
Seni bekler çocukların, bana sual ederler,
Onlar da sensiz duramaz, sen geçip gitme.
Bilirsin, ben hazır yemeği alıp yiyemem,
Başka kimselere sırlarımı, açıp diyemem,
Ben sensiz dünyada, tek başıma kalamam,
Ne olur? Beni bırakıp ta, sen bensiz gitme !
Recep Ali Öztürk
Sen benim arkadaşım, beni bırakıp gitme.
Beraber geçirdik, ömrümüz artık az kaldı,
Sana ben muhtacım, sonda ağlatıp gitme.
Yerimizde daha açmaz, mis kokan güller,
Belki ötmez üzgün durur, dalda bülbüller,
Ayrılık kabul etmez, sonra küser gönüller,
Bunca maziyi yıkıp, benden ayrılıp gitme.
Sanma ben seni unuturum, bu sevgi biter,
İnan ki benim ile, ta mezara birlikte gider,
Seni bekler çocukların, bana sual ederler,
Onlar da sensiz duramaz, sen geçip gitme.
Bilirsin, ben hazır yemeği alıp yiyemem,
Başka kimselere sırlarımı, açıp diyemem,
Ben sensiz dünyada, tek başıma kalamam,
Ne olur? Beni bırakıp ta, sen bensiz gitme !
Recep Ali Öztürk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder